پایگاه خبری حسنا 8 بهمن 1393 ساعت 14:44 https://www.hosnanews.ir/fa/doc/note/15/ملک-عبدالله-خوب-بد -------------------------------------------------- عنوان : ملک عبدالله خوب يا بد؟ قاسم نيک جو -------------------------------------------------- متن : پادشاه عربستان سعودي از دنيا رفت و برادرش سلمان بن عبدالعزيز از شاخه سديري فرزندان عبدالعزيز به جاي او پادشاه عربستان شد. اين خبر براي ما که خارج از عربستان زندگي مي‌کنيم احساس خاصي را بر نمي‌انگيزد؛ يک انسان در 90 سالگي از دنيا مي‌رود و درباب يک فرد نود ساله اين خبر عادي‌ترين خبر مي‌تواند باشد. اما وقتي از منظر سياسي به اين قضيه نگاه شود داستان فرق مي‌کند؛ محتواي پست‌ها و کامنت‌ها در اين باب را اگر بررسي کنيم موارد متناقضي مي‌توان يافت: از ابراز خوشحالي تا به جهنم فرستادن او ! ملک عبدالله نقاط ضعف و قوت زيادي در پرونده خود داشت. ولي بايد توجه کنيم که او پادشاه کشور عربستان بود و نه مسوول پياده کردن ايده‌هاي ما ! زندگي او را مي‌شود از زوايا و معيارهاي مختلف بررسي کرد و طبيعتا نتايج مختلفي گرفت. اگر بخواهيم مديريت اقتصادي او را براي کشورش و مردمش ملاک قرار دهيم و آن را با نحوه مديريت اقتصادي دولت قبلي مقايسه کنيم، بايد گفت او کشور عربستان را با ذخيره ارزي صفر تحويل گرفت و الان با 800ميليارد دلار ذخيره ارزي(که بعد از چين بيشترين حجم ذخيره ارزي در دنيا را دارد) تحويل برادرش داد. در اين ده سالي که قيمت نفت بالا رفته بود او دلارهاي نفتي را ذخيره کرد و جالب اينجا است که در همين سالها در ايران، دولتي بر پا بود که درآمد سرشار نفت بالاي صد دلار را با سوء مديريت خود بر باد داد! عبدالله، ميزان ظرفيت پذيرايي از حجاج را با توسعه حرمين شريفين و ساخت هتلهاي زياد دوبرابر کرد و توانست از درآمدهاي سرشار توريستي منبع قابل اتکا و پايداري براي اقتصاد کشورش به ارمغان بياورد؛ در حالي که در همان سالها دولتمردان سابق يکي - يکي قراردادهاي مهم توليد نفت با شرکتهاي بزرگ و صاحب تکنولوژي نفتي را کنسل مي‌کردند و به مردم مي‌گفتند که قرارداد بستن با آنها استعماري است و استقلال کشور را به خطر مي‌اندازد و به جاي آن يکسري شرکت‌هاي چيني بي‌کيفيت را جايگزين کردند که حتي نتوانستند يک فاز گازي پارس جنوبي را تکميل کنند. عربستان در طول 10 سال گذشته قراردادهاي مهمي را با کمپاني‌هاي بزرگ دنيا بسته بود و توانست به صورت کاملا متهورانه‌اي توليد نفتش را افزايش دهد و حجم بالايي نفت در قيمت بالاي 100 دلار فروخت و ذخاير ارزيش را پرکرد. شايد ملک عبدالله مي‌دانست که با وجود رشد تکنولوژي‌هاي نفت شل و رشد سرسام آور تکنولوژي توليد برق از انرژي پاک ديگر قيمتهاي بالاي 100 دلار به خاطره‌ها مي‌پيوندد و در کتابهاي تاريخ بايد آن را جستجو کرد. بنده مطمئنا به عنوان يک ايراني وطن دوست نمي‌توانم ملک عبدالله را دوست داشته باشم چه آنکه بعضي سياست‌هاي او راجع به ايران را فراموش نکردم ولي آيا نبايد از آينده نگري و حفظ سرمايه‌هاي ملي و استفاده از ظرفيتهاي اقتصادي کشورش به عنواني يک نمونه درست مديريت اقتصادي کشور ياد کرد و او را به خاطر 800ميليارد دلاري که براي کشورش در طول اين سالها جمع کرده، ستود؟!