پیامبر مهربانی‌ها

ابوالقاسم کواکبیان دبیر حزب مردم سالاری در استان سمنان
تاریخ انتشار : شنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۲۰:۱۹
Share/Save/Bookmark
 
سه‌شنبه سیزدهم آبان مصادف است با هفدهم ربیع‌الاول، سالروز میلاد باسعادت اسوۀ حسنه، پیامبر مهربانی‌ها و عطوفت و آخرین فرستادۀ حق؛ هم او که قرآن چهار بار به‌نام محمد و ده‌ها بار با القاب شریف دیگری چون نبی، رسول، بشیر، نظیر و خاتم‌النبیین از او یاد کرده است.
 ایشان با کوتاه‌ترین و گویاترین کلمات، مأموریت الهی خود را این‌گونه توضیح می‌دهد که به‌راستی من برای به‌کمال‌رساندن اخلاق مبعوث شده‌ام؛ کما اینکه او رسولی بود که خداوند در کتابش در آیۀ ۵۳ سورۀ زمر خطاب به او می‌گوید: «بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید، هرگز از رحمت خدا نومید نشوید؛ چراکه خدا همۀ گناهان را می‌آمرزد. همانا او بسیار آمرزنده و مهربان است.» 
مهربانی و صفات آن پیامبر دردانه به‌قدری والا و عظیم است که به‌طور قطع قلم این کمترین یارای آن را ندارد تا کوچک‌ترین توصیفی از بزرگی او ارائه کند؛ چنان‌که سعدی، آن شاعر توانا، در وصف او می‌گوید: 
ماه فرومانَد از جمال محمد 
سرو نباشد به اعتدال محمد
 
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر باکمال محمد

...سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی 
عشق محمد بس است و آل محمد 
 
لذا گاهی برخی رویدادها مایۀ تعجب انسان است. ما در این جهان هستی تابع دینی هستیم که کتاب آسمانی‌اش آن‌گونه از بخشش و مهربانی سخن می‌راند و پیامبری داریم که از خبیث‌ترین افرادی که به او ستم کرده‌اند، می‌گذرد؛ مثل ابوسفیان که پیامبر(ص) در جریان عفو عمومی پس از فتح مکه او را می‌بخشد، با وجود آنکه او پیامبر است و از دشمنی اولاد این بدطینتان با امامان ما در آینده آگاه است و به قریشیان می‌گوید با اینکه شما با من بدرفتاری کرده و رسالت من را تکذیب کردید و مرا از شهر و دیارم بیرون راندید، آزادید و می‌توانید در پی زندگی خود بروید! ولی شوربختانه در سنوات اخیر در حرکات و سکنات برخی از ما مسلمانان، از رحم و فداکاریِ آن شریف‌ترین مخلوق عالم بشریت اثر کمی مشاهده می‌شود. آن بزرگوار می‌فرمایند هرکس یک شب در آرزوی گرانی برای امت
موبایل و احشام، دست‌پروردۀ جامعۀ ایرانی نبود؟ به‌طور قطع اگر جرمی مرتکب شده باشد، باید به سزای اعمال خود برسد؛ ولی رأفت اسلامی حکم می‌کند قبل از محاکمه و احراز محکومیت او، کسی حق نداشته باشد حتی یک سیلی به او بزند
من باشد، خداوند اعمال چهل‌سالۀ او را تباه خواهد کرد و قرآن که معجزۀ او و کلام خداوند سبحان است، بارها و در سوره‌های متعددی به موضوع کم‌فروشی و مذمت آن پرداخته و آن را در ردیف گناهان بزرگ و اعمال حرام آورده است. 
هم‌اکنون آیا به‌راستی فروشندگان و دولتمردان ما که در زمینۀ اقتصاد دستی بر آتش دارند، آینۀ تمام‌نمای سیرۀ آخرین فرستادۀ حق تعالی و مجری دستورات الهی هستند؟ کجای اعمال برخی از ما منطبق با عدل و عدالت در کنار مهر و عاطفۀ راستین دین مبینمان است؟ چه شده است که پدیدۀ شوم گران‌فروشی حلقوم افراد کم‌درآمد را گرفته است و در کنار این نابسامانی اقتصادی، باید روزانه شاهد نزاع‌ها و کشمکش‌ها و از سویی دیگر خودکشی‌ها و تباهی‌ها باشیم؟ 
ای تاجری که جنس احتکار می‌کنی تا گران‌تر به خلق خدا بفروشی، ای دولتمردی که با رانت تو فرزندانت ثروت مردم را به‌یغما می‌برند، ای خودروسازی که هم کم‌فروشی می‌کنی و هم گران‌فروشی، به‌نظر نگارنده تو از آن قاتل جنایتکاری که حدود ده دقیقه زانویش را بر حلقوم جورج فلوید، همان سیاه‌پوست آمریکایی مظلوم، گذاشت تا او را خفه کند، گناهکارتری؛ چون تو کاری می‌کنی که جوانان مستأصل این دیار به جایی می‌رسند که خودشان را از طناب آویزان می‌کنند تا با فشار به حلقوم خویش عطای این دنیای پر از تبعیض را به لقایش ببخشند. 
مگر آن جوان مشهدی با همۀ بدی‌هایی که از او ذکر شد، اعم از فروش شیشه و هروئین یا سرقت موبایل و احشام، دست‌پروردۀ جامعۀ ایرانی نبود؟ به‌طور قطع اگر جرمی مرتکب شده باشد، باید به سزای اعمال خود برسد؛ ولی رأفت اسلامی حکم می‌کند قبل از محاکمه و احراز محکومیت او، کسی حق نداشته باشد حتی یک سیلی به او بزند، چه رسد که با شوک الکتریکی او را مهار کند تا جایی که گفته شود بر اثر زد و خورد، آن هم به‌دست اهالی محل، فوت کند! به‌هرحال پلیس حافظ جان و مال و ناموس همۀ شهروندان اعم از خوب یا بد است. 
در پایان، از همۀ کسانی که از راه‌های گوناگون به قدرت و ثروت رسیده‌اند، تقاضا دارم اندکی به خود بیایید و ازآنجاکه ما تابع حکومت جمهوری اسلامی هستیم، بهتر است باهم مهربان باشیم و حال که باورمندیم اسلام دین عطوفت و مهربانی است، در این بحران تحریم و تنگناهای اقتصادی و این بلای بی‌درمان، کرونا، دستگیر یکدیگر بوده و به معنای واقعی بزرگواری را پیشۀ خود سازیم؛ نه آنکه از این سو ما با زمین‌خواری و پشت‌هم‌اندازی ساعت پنجاه‌میلیون‌تومانی دست فرزندانمان کنیم، از آن سو فرزندان دیگران نتوانند یک سرپناه برای ادامۀ زندگی پیدا کنند و از حداقل زندگی نیز بی‌بهره باشند یا از این سو با درآمد ماهانۀ ده‌ها میلیون‌تومان در قرنطینه بمانیم و از سوی دیگر آن زباله‌گرد مجبور باشد برای
کد مطلب: 626